Als jongeman had Duane nooit veel geluk met de dames en nu hij volwassen is, is er niet veel veranderd. Frustratie en verlangen hebben zijn geest tot het uiterste gedreven en nu weet hij niet meer zeker wat echt is en wat slechts zijn verbeelding. Plagen ze hem opzettelijk of is deze kwelling het gevolg van zijn grip op de werkelijkheid die langzaam wegglijdt?